Przylatuję do Singapuru - juppi! Witaj półkulo północna! Witaj Euroazjo! Teraz już można w końcu lądem do domku dojechać :)
Singapurskie lotnisko jest bardzo nowoczesne, odprawa jest szybciutka i nie ma żadnych pytań. Przy wyjściu czeka na mnie Ola z dużą karteczką z moim imieniem. Ola to Polka i znajoma Jacka, u którego byliśmy w Auckland. Jacek spytał sie jej, czy mogłaby mnie ugościć jak dotrę do Singapuru :) Ola mieszka tu od wielu lat z rodziną - mężem i trójką synów. Zabiera mnie z lotniska do jej domku. Dom jest piękny i ogromny - jasny, cieply. I wszędzie jest klimatyzacja. Dostaję duży pokoik, w końcu po ponad 3 tygodniach mogę uprać swoje rzeczy. Nagle czuję się jakbym wrócila do największej cywilizacji. Służąca Oli przygotowuje pyszne jedzonko, świeże owoce - ależ cudownie. Ola gości mnie po królewsku - po prostu niczego mi tu nie brakuje :) Zaraz za oknem jest duży basen z lazurową wodą. Po Indonezji jest to tak duża dla mnie różnica. Jedziemy do sklepu - tu mają wszystko w ilościach i różnorodności jeszcze większej niż w Australii. Ceny w większości nowozelandzkie (tak ze 2 razy większe niż w Polsce). Ola zabiera mnie na objazd po mieście i pokazuje najciekawsze rzeczy. To państwo jest jak Gibraltar - próbuje się zabrać morzu jak najwięcej lądu i budować, rozbudowywać itp. Duzo jest tu wysokich drapaczy chmur, jednak miasto jest tak różne chociażby od Kuala Lumpur. Tu nie ma śmieci, tu nie ma slamsów. Wszystko jest bardzo zadbane, czyste. W większości budynków jest klimatyzacja. Jedziemy do dzielnicy hinduskiej Little India. Wszędzie dobre jedzonko, fajne ciuszki z Indii i, co najciekawsze, dużo niższe ceny. Idziemy też do hinduskiej świątyni. A wieczorkiem na kolację, w końcu znowu awokado! Już się zdążyłam za nim stęsknić :) I mogę sobie porozmawiać po polsku (ostatnich Polaków to w Melbourne ponad 2 tyg. temu widziałam).