Już się o grzechy noce proszą
Już z wiosny znów jak z bólu krzyczę
Nieubłaganą mnie rozkoszą
Zakryj w ramiona ratownicze

A jeśli zacznę się na nowo
Wyrywać zbuntowanym ciałem
Powiedz mi wreszcie pierwsze słowo
Którego nigdy
Którego nigdy
Którego nigdy nie słyszałem

Bo znów pogański samum wieje
W pędach, zawrotach, burzach, blaskach
Pamiętaj: kiedy znów zdziczeję
Odrzyj mnie z wichrów i wyłuskaj !