Góry moje.

Góry moje w majestacie

swego prawa trwają.

Po kamiennych schodach z wolna

w niebo się wspinają

Góry dróg wyborem prostym,

mimo szlaków krętych,

i zapisem praw odwiecznych

w kamieniach zaklętych.

Góry moje z niezmiennością

kolejnych pór roku,

bielą śniegu, złotem buków

bystrością potoków.

Góry moje z wzajemnością,

w zgodzie z De En A,

bo to miłość ta jedyna,

która wiecznie trwa.

WUKA